وقتي کوچکتر بودم به بزرگترها حسادت ميکردم

به آزادي به نداشتن محدوديت آنها حسادت ميکردم



                          بزرگتر  که  شدم  آرزوي  کودکي   داشتم

                        چيزهايي را ديدم که دسترسي به آنها آسان نبود


از خستگی باز دفتر گذشته را ورق زدم...


حسادت کردم   به آن  کودک :

وقتي با نهايت آرامش و سادگي دست در دست مادرش قدم ميزد ...

ا وهم در فکر جواني من بود...

براستي  چيست  زندگي؟

کدامين مرحله بهتر است!

کدام خاطره به ياد ماندني تر..!