خاطرات بد.دلتنگی. درس عبرت. کمک...
یه روز تو خرداد ماه یه روز تابستونی با هوای تقریبا خنک من با یکی از دوستام که سرباز بود و دلش گرفته بود . گفتیم بریم پارک یه هوایی بخوریم .
خب همونطور که بین مادیات تو پائین شهرو بالا شهر اختلاف طبقاتی وجود داره هوای شهر ماهم تهران
ازین قاعده مستـثـنی نیست .........
من دولت خاکستر عودم
من نگاه اميدم
من هنجره ي بازم
با صداي آوازم
فکر تو رو ميسازم
من دولت
من تشنه ي يک اميد
سرگردون يک راهم
گاهي به تب انديشم
گاهي به غمم سوزم
من دولتم
يک ملت پر حزنم
يک درد بي مرحم
اميد به يک ناجي
عمريست که ميسازم
ميدانم که تو همچون من ميسوزي و ميسازي
هر خونه که رفتي درد من و ميفهمي
من ديده پر خونم
ميبينم و ميخونم و ميجوشم
در پيش چه ميبينم؟
يک روح بس افسرده
يک جسم شکست خرده
آري منم امروز عشقم مثل تو مرده
گويي که وطن رو سيلاب برده
این جهان آباد یا که ویران به ما خواهد گذشت
ما که درویشیم هر جا بنگریم خاک خداست
جنت اعلا یا جهنم هم به ما خواهد گذشت
بشنو از نی چــون حکایت مـــی کند
کز نیســـتان تا مرا ببـــــــریـــــده اند
از نفــــــیـــــرم مرد و زن نالــــیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فـراق
تا بگـــــویم شـــرح درد اشــــتیــــاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بازجـــــوید روزگـار وصــــل خویــــش
من به هر جمعــــیتی نـالان شــــدم
جفت بدحالان و خوش حالان شـــدم
هر کسی از ظـــن خود شد یار مـــن
دردرون مـــن نجســــت اســـرار من
سر مـــن از نالـــــه من دور نیســت
لیک چشــم و گوش را آن نور نیست
با لـــب دمســـاز خود گر جفتـــــمی
همـــــچو نی من گفتنی ها گفتمی
بشنوید ای دوســتان این داســــتان
خود، حقیـقت نقد حال ماســــت آن
کمي پيش تر بيايد